Zazdrościsz, że inni mają lepiej, więcej, lżej i barwniej?
Zazdrościsz, że mają odwagę, że są określeni w życiu, że realizują pasje, że podążają za tym co lubią, za pasjami i swoim szczęściem ?
Skąd to uczucie ? Dlaczego włącza się wrogie nastawienie do osób szczęśliwych i spełnionych ?
Co oni w tobie wybudzają, co chcą ci pokazać swoją obecnością, dać ci do zrozumienia ?
Ty nie zastanawiasz się nad sednem, ty koncentrujesz się na złości własnego niespełnienia.
Nie sprawia ci przyjemności czyjś rozwój, bo sam stoisz w miejscu i nie chcesz odniesienia aby nie stracić dobrego samopoczucia.
Jeśli chcesz, stój w miejscu, w biedzie, w starej kamienicy w wynajętym pokoju. Miej starą, niesprawną kuchnię, to twój wybór. Skup się na tym co masz i nie porównuj się z innymi.
Brak porównań daje wolność od zazdrości ale może się zdarzyć droga siostro i bracie, że ten co według ciebie ma lepiej, będzie twoją inspiracją do zmian. Zamiast mu zazdrościć przyjrzyj się jego działaniom, sposobowi myślenia i poczynaniom.Weź na swój grunt to co niezbędne i zacznij tworzyć swój dobrobyt. Zazdrość to nic innego jak strach przed swoim własnym sukcesem.
Jeśli osiągniesz sukces, paradoksalnie będziesz chętnie pomagał innym w jego osiągnięciu.
Będzie cię to bawić, radować, a sukcesy innych będą budować ciebie do dalszych działań.
Zazdrość wynika również z myślenia deficytowego. Nie wystarczy dla mnie, jeśli ten przede mną to dostanie. Nic bardziej błędnego, obfitość, dobrobyt jest nieograniczony, ponieważ to my wszyscy składamy na niego zapotrzebowanie w swoich głowach a wszechświat tylko na to odpowiada dając nam poczucie spełnienia. Nic nie jest skończone. Nasz świat jest twórczy, niewyczerpalny, nieograniczony. To nie jest świat deficytów tylko to jest świat wiecznej propozycji twórczej.
Zazdrość to zamkniecie się w deficycie, braku a miłość do drugiego człowieka, to współtworzenie dobrego bytu.
