Kochani , nawet się nie spodziewałam, że ostatnia audycja w Spectrum Rozwoju http://radionafali.com/2012/11/spectrum-rozwoju-audycja-interaktywna-z-ania-i-monika-27-11-20120/ spowoduje lawinę maili na poruszane w niej tematy.
Tu przytoczę list od dziewczyny, który potraktowałam jako reprezentujący wiele innych. Zostałam poproszona w nich o rady ale chcąc uniknąć pułapek subiektywności, sięgnęłam po książkę. Wiedziona intuicją otworzyłam ją z intencją znalezienia najlepszego przekazu, adekwatnego do poruszanych problemów. Padło na OSHO na " Księgę rozumienia".
Kochanie mam nadzieję , że nie będziesz mi miała za złe ale wiele osób może na tym skorzystać :)))))
"Droga Biedronko,
Chciała bym prosić Cię o radę w sprawach duchowych.
Od
kilku lat zmienia mi sie mentalność, a właściwe budzi sie moja
świadomość. Porzuciłam wyuczona od dziecka religię katolicką. Proces ten
dzieje się w sercu, nadal dla rodziny (rodziców, dziadków) stwarzam
pozory nadal poprawnie praktykującej. Dlaczego, w trosce o nich, aby
ich nie ranić, w trosce o siebie aby mnie nadal kochali, tak jak ja ich
kocham. Jednak zakładam rodzinę, i nie chcę
brać obłudnie ślubu w kościele w białej sukni, moje dzieci nie chcę
chrzcić i wpajać im religii moich rodziców- jednak nie będę im tego
zabraniać gdy będą chciały tego same gdy podrosną.
Rodzi sie też
problem, gdy moje dzieci nie będą praktykować tak jak inne dzieci - to
będą czuć się odrzucone przez swoja społeczność? Czyli pozostaje mi
wyjechać, izolować się, porzucić dom rodzinny?
Powinnam przedstawić
jeszcze moją sytuacje, mieszkam w nie dużej wiosce, w domu rodzinnym,
rodzice oczekują ode mnie, że tu będę z nimi mieszkać i wspierać ich w
późnych latach życia. Dodam jeszcze że wiara i praktyki religijne są dla
nich bardzo ważne. A ja wierze wierzę w Boga Wszechogarniającego i
Miłość.
Poradź mi proszę, jak mam najlepiej rozwiązać tą sytuację
Przesyłam dużo Miłości"
"Księgą rozumienia".
"Miliony ludzi na całym świecie znają tylko swoje osobowości. Nie wiedzą, że istnieje coś więcej. Ludzie ci całkowicie zapomnieli siebie, nie
pamiętają nawet, jak dotrzeć do swojej istoty. Stali się aktorami i
hipokrytami.
Robią rzeczy, których nigdy nie chcieli robić i nie zajmują się tym, o
czym naprawdę marzą. Ich życie jest rozdwojone i dlatego nie zaznają
spokoju. Ich natura wciąż będzie się przejawiać; nie zostawi ich w
spokoju, ale tak zwana osobowość będzie ich tłamsić i spychać w
nieświadomość. Konflikt ten dzieli nas i naszą energię, a podzielony dom
nie postoi długo. To właśnie całe nieszczęście ludzi, oto dlaczego tak
niewiele jest tańca, pieśni i radości.
Człowiek jest pochłonięty wojną samym z sobą. Nie ma sił ani czasu na
nic więcej prócz tych zmagań. Walczy ze swoja zmysłowością,
seksualnością, indywidualnością i oryginalnością. Musi walczyć za coś i
przeciw temu, czym nie chce być, co nie jest ani częścią jego natury,
ani jego przeznaczeniem. Człowiek może więc udawać swoją nieprawdziwą
naturę przez pewien czas, ale raz po raz przejawia się to co prawdziwe.
Życie toczy się dalej, ludzie przeżywają wzloty i upadki, ale nie
potrafią odgadnąć, kim naprawdę są: uciskającym czy uciśnionym?
Nie potrafią stłamsić swojej natury, niezależnie od tego, co robią. Mogą ja zatruć.
Potrafią
też niewątpliwie zniszczyć radość, zapał do tańca i miłość. Potrafią
spaprać swoje życie ale nie potrafią stłumić własnej natury. Nie mogą
też odrzucić swojej osobowości, ponieważ tkwią w niej ich przodkowie,
rodzice, nauczyciele, duchowni, cała ich przeszłość. To dziedzictwo, do
którego są przywiązani.
Nie lgnij do osobowości oto cała moja nauka. Osobowość nie jest twoja i
nigdy twoja nie będzie. Daj swojej naturze pełna swobodę. Szanuj siebie,
bądź dumny z siebie, obojętnie kim jesteś. Nie pozwól by zmarli cię
zniszczyli. Ludzie, którzy nie żyją od tysięcy lat, siedzą ci na głowie.
Są twoja osobowością- czy to ich chcesz ulepszyć? Czemu nie, powołaj
jeszcze paru innych zmarłych!
Odkop jeszcze więcej grobów, wyciągnij jeszcze parę szkieletów, otocz
się duchami. Zdobędziesz szacunek społeczeństwa, honory i nagrody.
Zdobędziesz prestiż, uznają cię za świętego. Ty jednak, otoczony przez
zmarłych, nie będziesz w stanie się śmiać - to byłoby nie na miejscu -
ani tańczyć, śpiewać i kochać.
Osobowość jest martwa. Porzuć ją! Za jednym zamachem, nie po kawałku,
powoli, dziś trochę i jutro odrobinę, ale od razu - życie jest krótkie, a
jutro niepewne.
Fałsz jest fałszem. Pozbądź się go zupełnie!
Każdy prawdziwy człowiek musi być buntownikiem.... Przeciw czemu ma się buntować? Przeciwko własnej osobowości.
Nie można udawać bez końca. Rzeczywistość objawi się pewnego dnia i lepiej, aby stało się to jak najwcześniej. Nie poprawiaj dykcji, po prostu porzuć wszystko, co związane z osobowością.
Bądź sobą. Niezależnie od tego, jak surowe lub nieokiełznane może się to wydawać na początku, wkrótce zacznie mieć własny urok i wdzięk.
A osobowość... Można ją polerować dalej, ale to tylko pucowanie trupa. Nie tylko wyczerpie to nasz czas, energię i życie, ale także wpłynie destrukcyjnie na ludzi wokół nas. Wszyscy wpływamy na siebie na wzajem. Kiedy ktoś coś robi, my także zaczynamy się tym zajmować. Życie jest zaraźliwe, wszyscy doskonalą swoje osobowości, dlatego właśnie ty też wpadłeś na ten pomysł.
Nie musisz tego robić. Nie jesteś częścią stada ani tłumu. Szanuj siebie i innych. Bądź dumny ze swojej wolności. Gdy cieszysz się swobodą, pragniesz, aby inni także byli wolni, twoja wolność bowiem dała ci mnóstwo miłości i wdzięku. Chcesz, żeby wszyscy byli wolni, kochający i pełni uroku.
Jest to możliwe tylko wtedy, gdy jesteś oryginalny, kiedy nie jesteś sztucznym tworem, poskładanym z części, lecz czymś, co rozwija się w tobie, tkwi korzeniami w twoim jestestwie, i z którego w swoim czasie wyrosną piękne kwiaty. Uprawa własnych kwiatów to jedyne przeznaczenie, jedyny sensowny sposób życia.
Osobowość nie ma korzeni; jest plastikowa, sztuczna. Porzucenie jej nie jest trudne; wymaga to tylko nieco odwagi. Stykam się z tysiącami ludzi i odnoszę wrażenie, że wszyscy maja w sobie bardzo dużo śmiałości, tylko, że jej nie wykorzystują. Kiedy zdobędziesz się na odwagę, zbudzą się drzemiące w tobie moce i będziesz potrafił wzmacniać własną śmiałość i buntować się coraz bardziej. Staniesz się chodzącą rewolucją."
Z miłością i wiarą, że się uda, Monika.
